Osnovni oblik zaštite djece od pornografije kao organizirane kriminalne aktivnosti sadržan je u okviru krivičnih zakona koji se primjenjuju u BiH.
Krivična djela koja se direktno odnose na „dječiju pornografiju“ uređena su entitetskim krivičnim zakonodavstvom. Ovi zakoni sadrže dva oblika krivičnih djela (Krivični zakoni FBiH, RS-a i Brčko Distrikta BiH), a u nadležnosti su kantonalnih i okružnih tužilaštava u BiH, te javnog tužilaštva Brčko Distrikta BiH.

Većina načina činjenja krivičnih djela koji se smatraju „dječijom pornografijom“ obuhvaćena su u krivičnom zakonodavstvu BiH, s tim da krivične norme u entitetskim zakonima nisu u potpunosti ujednačene, tako da iste nisu u potpunosti inkorporirale Fakultativni protokol uz Konvenciju Ujedinjenih naroda o pravima djeteta, o prodaji djece, dječijoj prostituciji i dječijoj pornografiji.

Krivični zakon BiH

Krivični zakon FBiH

Krivični zakon RS

Krivični zakon Brčko distrikta

Zakon o registru lica osudjenih za iskoristavanje djece RS

Kada je u pitanju procesno zakonodavstvo, procesuiranje izvršioca ovih krivičnih djela se vrši u entitetima po entitetskim zakonima o krivičnom postupku koji u suštini ovu materiju reguliraju na identičan način. Kako su i kod ovog krivičnog djela žrtve djeca i maloljetnici, na njih se primjenjuju posebne odredbe iz Zakona o krivičnom postupku (ZKP-a) u Bosni i Hercegovini.

Primjera radi navedene su neke odredbe iz ZKP-a kojima se u samom krivičnom postupku štite interesi djece i maloljetnih lica, a koje su u skladu s odredbama Protokola i odnose na samo vođenje postupka, te zaštitu maloljetnika i djece u istom.

Zloupotreba računarskih podataka i programa

Zloupotreba računarskih podataka i programa u Bosni i Hercegovini nije nepoznato krivično djelo. Najrasprostranjeniji primjer  svakako je masovno piratsko i neovlašteno distribuiranje intelektualne imovine u obliku softvera, ali i mnogih drugih sadržaja, zbog čega su mnogi Bosnu i Hercegovinu okarakterizirali kao”zemlju bez originala”.

Bosna i Hercegovina je godinama bila na marginama događanja u vezi sa svjetski ekstenzivnim tržištem informatičke tehnologije, a posebno zaostaje u pravnoj regulaciji problema i pojava koje se odnose na upotrebu te tehnologije.

Šta se sve podrazumijeva pod pojmom „dječije pornografije“ je eksplicitno propisano u članu 200. stav 4. KZ RS-a, slično definiciji iz Konvencije o cyber kriminalu član 9.stav 2, s tim što nije preuzeta tačka b) iz ovog člana Konvencije koja glasi: „dječija pornografija uključuje pornografski materijal koji vizuelno prikazuje osobu koja izgleda kao maloljetnik koji sudjeluje u seksualno eksplicitnom ponašanju“. Ovaj dio definicije otvara mogućnost zaštite osoba čiji izgled i mentalni razvoj ne odražavaju starost preko 18 godina, s obzirom da se po zakonima BiH punoljetstvo stiče sa 18 godina.

Obzirom da su pojmovi polazna osnova za razumijevanje i tumačenje obilježja krivičnog djela, potrebno je napomenuti  da su pojmovi „maloljetnik“  i „dijete“ posebno i jasno definirani u KZ BiH (čl. 1 st. 11. i 10), KZ FBiH (čl. 2. st. 10. i 9), KZ BD BiH (čl. 2. st. 10. i 9), dok u KZ-u RS-a ovi pojmovi nisu definirani. Ovim krivičnim djelom se inkriminišu radnje zloupotrebe djece i maloljetnih lica za izradu pornografskog materijala i izvedbu pornografske predstave, odnosno činjenje dostupnim široj javnosti takvih materijala.

U KZ-u RS-a ova je inkriminacija propisana kroz dva člana, član 199. „iskorištavanje djece i maloljetnih lica za pornografiju“ kojim se inkriminiše zloupotreba djece i maloljetnih lica za izradu različitog pornografskog materijala i izvedbu pornografske predstave, dok se članom 200. „proizvodnja i prikazivanje dječije pornografije“  inkriminiše činjenje dostupnim takvih materijala široj javnosti.

U KZ-u FBiH članom 212.i KZ-u Brčko Distrikta BiH članom 209. se inkriminiše radnja kojom se djeci, prodaje, prikazuje ili javno izlaže ili na drugi način čine dostupnim pornografski materijal bilo koje vrste.
Ovdje se radi o upoznavanju djeteta, odnosno lica do 14 godina, s bilo kojim materijalom pornografskog sadržaja, koje se pojavljuje kao pasivni subjekt djela. Dakle, KZ FBiH i KZ BD BiH u suštini imaju jednako postavljenu krivično pravnu zaštitu u članovima 211.i 208. pod nazivom „iskorištavanje djeteta i maloljetnika radi pornografije“.

Stopa softverskog piratstva u Bosni i Hercegovini u 2007. godini iznosila je 68%, a industrije su procijenile gubitak u iznosu od 13 miliona USD, što ukazuje na neophodnost da se nastavi sa razvijanjem odgovornosti kod kompanija i pojedinaca, kao i sa osposobljavanjem institucija nadležnih za primjenu zakona, kako bi se stvorile brojne dodatne prednosti za potrošače i kompanije, ali i za društvo u cjelini u pogledu računarskih podataka i drugih elektronskih sadržaja. U Bosni i Hercegovini će proces uspostavljanja savremene zakonske osnove za zaštitu prava intelektualne svojine najvjerovatnije biti okončan krajem 2009. godine, dok će jačanje kapaciteta institucija za zaštitu prava intelektualne svojine trajati znatno duže. Kada se govori o ovom vidu kriminala u kojem su žrtve prije svega djeca i ostale osobe,  može se reći da u Bosni i Hercegovini trenutno ne postoji specijalizirani odjel za borbu protiv cyber kriminala i ostalih vrsta informatičkih „nedjela“, tako da se praktično počinje ispočetka.